t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Oznaczenie metrum podajemy według AI, mimo iż teoretycznie Chopin mógł wprowadzić w zaginionym [A]. Zdaniem redakcji, znacznie prawdopodobniejsze jest jednak, że zmiany dokonał samowolnie sztycharz Wf (→Wn,Wa), który nie użył w Etiudach oznaczenia – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy C nr 1, F nr 8 i c nr 12. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypadkach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , 4/4 czy 2/2 |
||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W AI Chopin nie wpisał tytułu utworu, trudno jednak sądzić, by w sierpniu 1832 r., na etapie kompletowania całego op. 10 mógł choćby rozważać możliwość nazwania go inaczej niż Etude. Przekonania tego nie osłabia fakt, iż na końcu autografu edycyjnego Etiudy E nr 3 Chopin do identyfikacji następnej etiudy w zbiorze używa jej określenia tempa-charakteru il presto con fuoco. W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W wersji przygotowanej do druku pierwsze cyfry palcowania pojawiają się dopiero w t. 12. Jednak na lekcjach z Chopinem wskazówki dotyczące aplikatury okazały sie potrzebne już wcześniej. W tekście głównym uwzględniamy palcowanie wpisane przez Chopina w WfS. Także Fontana w Wa podał swoją propozycję już w t. 1, ale palcowanie to, unikające użycia 1. palca na czarnych klawiszach, odbiega od Chopinowskiego. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfS |
||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
W tekście głównym proponujemy oznaczenie złożone z elementów, których autentyczność wydaje się najbardziej prawdopodobna: napisanego ręką Chopina w AI i , będącego w Wf (→Wn,Wa) naturalnym punktem wyjścia dla cresc. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , fz – f |
||||||||||||||||||
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll
..
Zdaniem redakcji, brak w Wf (→Wn,Wa) łuków łączących przedtakt z początkiem t. 1 należy – niezależnie od jego przyczyny – uznać za niedokładność pisowni. Przypadkowe pominięcie jednego lub obu znaków mogło przydarzyć się zarówno samemu Chopinowi w [A], jak i sztycharzowi Wf. Por. uwagę do t. 16-17. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |